Կեղծավորություն...

Ինչքան են տարածված կեղծավոր մարդիկ: Նույիսկ արդեն ինձ թվում է, որ բացի ընտանքիքիցս բոլորը կեղծավորներ են: Ժամանակ առ ժամանակ մտածում եմ ավելի լավ կլիներ, որ օրինակ իմ շրջապատի մեջ զգալի փոփոխություներ լինեին օրինակ պարից կամ դասարանից, որովհետև նրանք կցուցադրեն, որ իբրև նրանք լավ ընկերներ են, բայց միևնույն է այդպիսի մարդիկ շատ հեշտ են իրենց դեմքերը բացահայտում: Ու մեկ-մեկ ինքս ինձ հարցնում եմ ինչու եմ ես այսպես նվիրվող իմ «ընկերներին» չե, որ նրանք արժանի չեն դրան: Պահ է գալի, որ ինքս ինձ հարցնում եմ ինչու է ինձ միշտ այդպիսի «ընկերներ» հանդիպում ու երկար մտածելուց հետո հասկանում եմ, որ մարդը իր սխալների վրա է սովորում, բայց  ևս մի հարց է ծագում ինչու այսքան շատ, ու հասկանում եմ, որ դա ինձնից է ՝ իմ նվիրվություից ու երբ, փորձում եմ ամեն  մի պատահած «ընկերուհուն» չնվիրվեմ հասկանում եմ, որ դա իմ մոտ չի ստացվում, որովհետև ես իմ  բնույթով բարի եմ ու ըստ իս՝ էլ ինչ ընկերություն եթե միմյանց հետ անկեղծ չեն ընկերուհիները, գիտեմ ` գիտեմ, որ ես սխալ եմ, բայց ինչ արած հիմա ես այսպիսին եմ, չնայած, որ գիտեմ այս դարում չպետք է ես այսպիսին լինեմ:Նաև ես նշեցի պատահած, բայց  այնպես չե, եր նրանց ես նոր եմ ճանաչում ուղակի, երբ նրանք իրենց դեմքերն են բացահայտում նրանք  ամեն մի  պատահած  ընկերուհուծ չեն տարբերվում օրինակ ՝ զբոսնելիս ինչ, որ անծանոթ աղջկա հետ ընկերանալուց, չնյած նրան, որ կարող է հենց այդ պատահած աղջիկը ավելի լավը լինել քան քո մի քանի տարվա ընկերուհիտ:

Նախանձներ…


Ցավոք, բայց ես կրկին կարձանագրեմ, որ նախանձները կեղծավորներից թվով չեն զիճում: Նախանձները նույնպես շատ են: Նախանձներ... ես ուղակի չեմ հասկանում իրենց դուր է գալի, որ բոլորը նրանց ասում են նախանձ  կամ նրանք ինչի են  նախանձում, որ նրանք տգեղ են կամ նրանք չար են, ասեմ, որ մենք մեղավոր չենք, որ նրանք տգեղ ու չար են և նրանց նախանձները թող իրենց մեջ պահեն  ու այսպես ասած տակից իրենց չար գործերը և թարախություները իրենց պահեն: Ասեմ, որ նաև ես նկատել եմ, որ նախանձները չունենալով ինքնագնահատական և ուշադրության պակասից սկսում են տղաների հետ խոսեն գրվեն, ոմանք ինտերնետով են խոսում ու թաքուն և նրանց դեմքը չեն բացահայտում, ոմանք էլ բացահայտեն անում, ցավոք սրտի իմ շրջապատում կան այդպիսի «ընկերներ» ինչու ընկերները նշեցի չակերտների մեջ, որովհետև նրանք չեն կարող լինեն ընկերներ ուղակի քանի, որ ես այտեղ եմ պարի գնում կամ դասարան գնում ստիպվածեմ  տեսնել նրանց, չնայած  հիմա այնքան են տարածված նախանձները, որ չգիտես թե ուրիշ տեղ արդյոք նրանցից ավելի վատերին չես հանդիպ, ուղակի լավ ու գեղեցիկ մարդիկ պետքէ իրենց դրսեվորել իմանան, որպեղ ինչպես և բոլորի հոտ հավասար շփվել և ոչմեկի հետ չմտերմանալ, որովեհտև միևնույն  է  հետո կփոշմանի իհարկե սա վերաբերվում է երբ, որ լավ մարդը հանդիպում է նախանձի, բայց  երբ, որ լավ և բարի մարդը հանդիպում է նրա նմանի ուրեմն նրանց ընկերույթւոնը անվերջ է: