Անուշիկ Նիկողոսյան
«Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիր, Ավագ դպրոց
Ավետիք Սահակի Իսահակյան
Ավետիք Իսահակյանը ծնվել է 1875 թվականի հոկտեմբերի
30-ին Ալեքսանդրապոլի գավառի Ղազարապատգյուղում,
որն այժմ կրում է բանստեղծի անունը՝ Իսահակյան։
Քաղաքական գործունեությանը զուգընթաց վաղ
երիտասարդական տարիներից զբաղվել է նաև
գրականությամբ։ 1895 թվականին վերադառնալով Լայպցիգից՝
ընդգրկվել է
նորաստեղծ ՀՅԴ կուսակցությանԱլեքսանդրապոլի կոմիտեի
մեջ, 1896 թվականին ձերբակալվել է և մեկ տարի
արգելափակվել Երևանի բերդում։
Բանտից դուրս գալուց հետո տպագրել է «Երգեր և վերքեր»
բանաստեղծությունների իր առաջին գիրքը։ 1897թվականին
մեկնել է արտասահման, Ցյուրիխի համալսարանում ունկնդրել
գրականության և փիլիսոփայության
պատմություն։ 1902 թվականին վերադարձել է հայրենիք, ապա
հաստատվել Թիֆլիսում։ 1899 - 1906 թվականին ստեղծել է
«Հայդուկի երգեր» բանաստեղծությունների շարքը, որը դարձավ
հայ ֆիդայական պայքարի անդրանիկ արտահայտությունը հայ
դասական պոեզիայի մեջ։ 1908 թվականի դեկտեմբերին, ի թիվս
158 հայ առաջադեմ մտավորականների, Իսահակյանը
ձերբակալվել է «դաշնակցության գործով» և կես տարի Թիֆլիսի
Մետեխի բանտում մնալուց հետո ինչպես և Հովհաննես
Թումանյանը, խոշոր գրավով ազատվել է
կալանքից։Կովկասում մնալը այլևս անհնար էր
և 1911 թվականին Իսահակյանը տարագրվել է
արտասահմանում։
Իսահակյանը մեկնում է Բեռլին և մի շարք գերմանական
մտավորականների հետ մասնակցում է Գերմանա-հայկական
ընկերության ստեղծմանը՝ միաժամանակ խմբագրելով
ընկերության «Մեսրոբ» պարբերական հանդեսը։
Ես օգտվեցի վիքիպեդիա հնրագիտարանից:
Համո Սահյան
Ծնվել է Սյունիքի մարզի Սիսիանի տարածաշրջանի Լոր գյուղում։ 1927-ին տեղափոխվել է Բաքու, որտեղ ստացել է միջնակարգ կրթությունը։ 1935-ին ընդունվել և 1939-ին ավարտել է Բաքվի մանկավարժական ինստիտուտը։ 1939-41-ին՝ աշխատել է Բաքվի «Խորհրդային գրող» ամսագրում, որպես գրական աշխատող։ 1941-45-ի Հայրենական մեծ պատերազմի ժամանակ ծառայել է ռազմա-ծովային նավատորմում։ 1945-51-ին աշխատել է Բաքվի «Կոմունիստ» (հայերեն) թերթի խմբագրությունում որպես գրական աշխատող, 1951-54-ին՝ Երևանի «Ավանգարդ» թերթում որպես բաժնի վարիչ, 1954-55-ին՝ «Ոզնի» ամսագրում որպես բաժնի վարիչ։ 1965-67-ին եղել է «Գրական թերթի»գլխավոր խմբագիրը։
Սահյանին հռչակ են բերել «Որոտանի եզերքին» (1946), «Բարձունքի վրա»(1955), «Նաիրյան դալար բարդի» (1958), «Սեզամ, բացվիր» (1972, ՀԽՍՀ պետական մրցանակ), «Իրիկնահաց» (1977), «Կանաչ-կարմիր աշուն» (1980),«Դաղձի ծաղիկ» (1986) ժողովածուները։
Գրել է նաև հայրեններ։ Կատարել է թարգմանություններ։
Մահացել է 1993 թ.-ին, Երևանում։